A LA SOMBRA DE LAS PALMERAS....

El Buen Oasis existe sólo ahora

Mañana las dunas serán otras, igual que otras serán las olas que ya no cogeremos.

El buen oasis es un estado para desconectar del tiempo y del espacio.

El buen oasis es ese estado en el que tienes ganas de reír , saltar , gritar, llorar...
ese estado en el que de repente eres consciente,

Eres AMOR , eres sólo energía
y
fluyes elegante!




Bajo sus pies...

Entonces, mientras se alejaba del pueblo, sus vecinos le gritaron:

- ¿ A donde vas?
- ¿ A donde vas? ¡Ese no es el camino!


En ese mismo instante percibió que el camino siempre había estado bajo sus pies...

Llueve...

Fin de semana pasado por agua.
Es normal.
Es primavera.
Primera vida…
Y no hay más vida que el agua pura, asi que…aunque llueva....al mal tiempo buena cara!!!

:)

Jueves: Coruña –Hamburgo

No era la playa adecuada ( la marea estaba baja), no era el viento adecuado y la altura de las olas apenas alcanzaba los 50cm sin embargo era la playa más cercana donde poder darme un baño rápido y poder atender a los compromisos del día.
En el agua dos personas, Al mojar los pies, vi que desde dentro se levantaba una mano para saludarme. Era el gran David Grabe, estuvimos hablando un ratito mientras intentabamos coger alguna ola que sirviese un poquito para deslizarse, pero no estaba la cosa demasiado fina, y aun con el tablón se resistían…
Y entoces, compatimos, cambiamos las tablas, David con el long y yo con su 6’8…
Vaya sensación!! Me faltaba tabla por todos lados, pero le fui cogiendo el gusanillo ( solo me puse de pié y de frente con la espuma, pero es agradable probar nuevas sensaciones…) a ver si David se anima y nos hace una crónica de cómo le fue con el longboard.

Viernes: Coruña- Sada

Concierto con FRESQUIÑOS en el Moby Dick junto a Paris Joel y la Leiro´s Band…





Cuando la gente del local es estupenda,
cuando el grupo con el que compartes escenario es conocido y además amigo,
cuando estás rodeado de gente sonriendo,
cuando tocas con tus amigos
cuando tocas para tus amigos
cuando tocáis por el “frescor” de divertirse,
cuando tu chica está entre el publico bailando y moviendo los labios con las letras de las canciones que ya empiezan a ser conocidas,
cuando la cena es estupenda y la cocinera amiga,
cuando los asistentes piden otra,
cuando recoges y tranquilamente guardas todo en la furgo,
cuando te tiras en el césped con tu gente, y entre el humo y la verde hierba, disfrutas de la paz de la noche rodeado por el Jazz que sale de un antiguo bar,
cuando no cabe más que dar las GRACIAS…



Sabado : Coruña- Golfo Artabro

Día frío, tarde lluviosa.
Me cambio y llueve, mientras me pongo el neopreno, llueve, mientras preparo la tabla, llueve…

Y nuevamente las condiciones no eran las mejores, pero tan solo necesito una pequeña espuma, una pequeña fuerza generada por las olas para poder fluir y sentir el susurro del viento en mi oido.
En el agua tres personas. Muy poquito mar y conforme la marea iba bajando, todo estaba más revuelto, ya no había pico definido y a causa del viento las olas se sentían libres para romper de dos en dos, de tres en tres…
Se fueron dos y entraron tres, cuando el mar está así si tienes la fortuna de coger una mini ola que te arrastre un poco, es suficiente.
Lo demás, mirarse los unos a los otros, como pingüinos, y sonreir, porque lo que se dice surfear…


Domingo: Coruña- Fragas do Eume

Con mis niñas, disfrutando de la primavera, de la lluvia, del sonido de los molinos derruidos, del tacto del agua viva, del olor de la hierba verde, de los columpios inventados, de los pasos de gigante, de los juegos improvisados…


Buena semana…

El agua de lluvia no moja en el mar

Aromas


Me gusta el surf porque siempre aprendo algo...



Hoy el mar huele a blanca espuma.
y al romper, mil gotas de surf se desintegran en la orilla,
transformando en petalos de lluvia el aire que respiro


Hoy el mar huele a turquesa.
y al romper , mi cara se humedece por las gotas del rocío,
deseando que el off-shore nos arrastre mar adentro.


Hoy el mar huele a salitre, huele a hierbabuena
y al romper, en mis poros, el calor humano se desprende de lo etéreo,
descubriendo en cada giro el olor de la marea...





Que veña.....QUENQUEIRA!!!

Benvido a III FESTA QUENQUEIRA!!!






Seguindo a nosa tradición facemola de novo o 17 de maio.
Este ano e no Pub Garufa(Cidade Vella Rua San Francisco Nº8)

Aproveito para convidarvos a todos a que vos pasedes por ali a disfrutar de todo o que temos preparado.
O programa completo podedelo atopar na nosa web, que xa está case a pleno rendemento.
Temos alguns videos e fotos das pasadas edicions.

http://www.quenqueira.org/

VEN E PARTICIPA - ENTRADA GRATUITA

PROGRAMA:

12:00h.- Montaxe e probas de son. (pendente concretar)

18:00h.- (no exterior do local e si o día nos deixa)

Graffiti.- SAUKO, “diseñador, músico, creativo, DJ, Mc, gps, humano, ….” www.myspace.com/sauko Realización de un graffiti Quenqueira, que logo no escenario será firmado polos participantes.
Animación.- malabares (ISLA), globoflexia (IVAN), percusión, música, … ( )
Promoción.- venta/distribución de maquetas, camisetas, pegatas, …
18:45h.- Entrada do público ó local.
Presentadores PABLO e MÓNICA. Mini debate:
“O controvertido Ramón Piñeiro”

19:00h.- POESÍA.- (fondo musical por Manu)
DIVERSOS.- este colectivo representado por algúns dos seus integrantes, ofrecerá una selección de poesía,

19:15h.- SOLISTAS e CANTOAUTORES.-



FERNANDO CEIDE.- Cantoautor e intérprete libertario. Consegue trasladarnos os anos da máis pura canción protesta
XURXO MARES.- Membro de ConciertoEncanto, disco “Revelaciones”. Inconsumible creador, leva unha chea de anos ( … Una melodía y una letra… Una voz y una guitarra… Esas son mis alas …). www.myspace.com/xurxomares
CÉSAR DECENTI.- membro de ConciertoEncanto, disco “Principios y Declaraciones”. Sembra as suas melodías polos escenarios dende que no 2001, perdeu a virxinidade no “Bar de los Ron”. Él sempre conta con nos, nos sempre contamos con él. www.myspace.com/cesardecenti
HUGO TORREIRO.- (O Temple). Disco “Nada que ver”. prolífico artista, participou na “Canteira de Cantareiros” do 2006. E foi premiado no Festival de Xóvenes Interpretes de Órdes. Xente nova que ven arrasando www.myspace.com/hugotorreiro
PARIS JOEL.- (Sada). Na sua ascendente carreira acadou premios en múliltples certames y participa en varios recopilatorios. As suas cancione crean adhesións e polémica … o sinxelo e a marca da casa … , comparte un espectáculo participativo i elegante www.myspace.com/parisjoel
ALBERTO GARRIDO.- (Cambre) Intérprete aficionado de tangos, boleros, … compartirá con nos unha breve selección dos seus temas.
ISLA.- (Brasil) A nosa doce malabarista, con toda a súa ilusión e esforzo, acheganos unha pequena mostra das músicas brasileiras.
MANU CLAVIJO.- (Argentina) Multiartista, multinstrumentista, sempre disposto a apoiar calquera proxecto con técnica e clase. www.myspace.com/manuclavijo
MOU.- (Lugo) Poeta, gaiteiro, percusionista, … sorpréndenos agora nos comezos da sua andadura como cantoautor. Influencias folk, reggae, pop … http://elbuenoasis.blogspot.com/
DAVID GRABE.- (Alemania) impresionante cantoautor, mesmo cando respira faino a ritmo de reggae. www.myspace.com/davidgrabemusic
20:30h.- Entremedio. Animación con malabares e globoflexia. Uns minutos para acomoda-los instrumentos dos grupos musicais.


20:40h.- GRUPOS MUSICAIS






DAVID CRISTIAN.- Pop Latino (Perú) intérprete e compositor, tras unha breve trayectoria no seu país, nos últimos anos fai aparicións esporádicas en eventos solidarios www.myspace.com/davidcristian.
The ROBIN’s Band.- Pop. Este trío apunta descaradas influencias do moi correcto Pop Inglés, dándolle o seu propio carácter personal. www.myspace.com/therobinsproject
FURE .- Rock. Actualmente en plena rexeneración, achegános algúns dos seus traballos www.thefure.com
LA ORDEN.- Rock. Recentemente creada, por músicos veteranos procedentes de outras bandas.
LOS QUE VUELAN SIN MOTOR.- FolkRock. Músicos dispersos a barbecho, xuntanse fai xa catro anos erguendo de novo o voo http://losquevuelansinmotor.com
ROBER PIER y Los MUCHACHICHA.- FusiónRumba. Xuntáronse un guitarra rock, metales de salsa e o caixón flamenco. Faite unha idea
PABLO BICHO.- disco “Aires Nuevos”. Sobran as verbas, é Pablo. es.myspace.com/pablobichoweb
FOUR RUXES.- HardRock. Presentación de esta banda coruñesa de nova creación
22:20h.- Monólogo por ELENA.

22:40h.- QUEIMADA, estamos chegando a acordos cun aquelarre de bruxas para que nos fagan o conxuro.

23:10h.- OVERFUCKING (+DJ Yugoh). HipHop. Con letras agresivas e boa mestura de sons, Colow e Mast levan perto de dous anos mallando co seu BeatBoxRap. Nesta ocasión contan coa colaboración de Yugoh www.myspace.com/colowerreape2

23:40h.- GOODCHILLA & PULPO REGGAE SOUND. Reggae. Sound machine, colaboración. Estas duas formacións, reunen algúns dos activos máis presentes no movemento HipHop e son actualmente protagonistas das mellores sesions reggae da cidade www.myspace.com/goodchillasound

01:00h.- DUNNE DJ Class. Tecno y House. Academia de formación DJ’s de Miss Dunne; fronte os platos dende o 2000, foi residente da Octopus (PO) donde compartiu cabina cos mellores, pinchou todo dende Portugal a Santander. Darán canha Edurne, Santi, Robert e Freshzer www.myspace.com/missdunne

*Todolos debuxos e graficos sairon da man e da mente de QUIQUE ALDREY

Mi primera vez...(By Nené)

Me gusta el surf porque siempre aprendo algo...





Imagina que todo fuera nuevo, que cada vez que vas a la playa fuera la primera vez que surfeas, que el mar todavía es un desconocido y las olas una enorme barrera que te atraen pero a la vez te llenan de temor.

Que cada cara fuera nueva, que cada metro que avanzas estás el doble de cansado, que llegas al pico por primera vez y por primera vez la ola te arrastra con toda su potencia hasta la playa...

¿Recuerdas lo que sentiste el primer día que una ola se fundió contigo en su camino hacia la orilla?
El martes por la tarde tuve la suerte de poder recordarlo.

Fuí con Nené a la playa (también conocido como Javi de Loira :D ), era su primera vez y sus nervios, sus comentarios y su alegría ante la ilusión de coger olas, nos hizo recordar a unos cuantos que estabamos por allí, aquellos días de niños cuando sentimos exactamente lo mismo.


Gracias Nené por venir y por hacernos disfrutar contigo de tu (también nuestro en el recuerdo) primer día de surf.
El resto de momentos y sensaciones mejor que os la cuente el propio protagonista. Comparto con vosotros "la crónica del martes"que Nené muy amablemente ha compartido con El Buen Oasis:



"Como cada martes, a estas horas del mediodía, estoy currando.Ya me va quedando menos para salir, a la tarde ire a correr algo con un coleguita y habrá que ir para casa porque llueve, a ver si llega prontito el buen tiempo para ir a la playita…
Estaba dando vueltas a estas cosas cuando para romper la rutina alguien viene a visitarme(que bien sienta tener una charla con alguien conocido a estas horas de la mañana) y ostia! además es Mou, que tras un como va eso, ya queda menos…me dice:
Que vas hacer por la tarde Nené?
Nada voy a ir correr con un coleguita,tu?
Yo voy a ir a pillar alguna ola,era por si querías venirte.

Silencio…

Coger olas es eso que visto hacer tantas veces a mis colegas, pero coger olas yo??
Digo un si!!puede molar,pero dándome cuenta a la vez q igual no es tan buena idea, no tengo ni puta idea, pero solo por romper la rutina hay que intentarlo, al final llamo a mi colega para que se venga, que también esta metido en el mundo de las olas.



Poco a poco me va invadiendo la emoción y el nerviosismo, el resto de mañana se me hace eterna….por fin salgo a comer,voy hablando con Mou de cómo quedamos…
Llego a casa, como como siempre y me voy a cambiar, cambiar? que se pone uno para coger olas? pos nada unos tenis para ir cómodo y unos gallumbos q seguro q los mojo y ai voy…


ostia! la toalla q vamos a la playa.

Salgo por el portal y cuatro gotas me dicen que Lorenzo no tiene pensando salir tampoco por la tarde,tiro para casa de Mou y nada mas llegar ya sale por la puerta con la Negra(es su perra) que me saluda con gran alegría y ahí vamos los 3 en la furgo a recoger a mi colega y luego rumbo Sabón…


Los surferos van hablando de sus temas, que si los picos de las olas, que en la playa de no se donde rompe mejor….yo no me entero asi que yo con mis movidas...
Llegamos a la playa, pocos coches, el mar esta al ladito,se ve gris y muy bravo,me tengo que meter aí?? bajamos de la furgo,la primera ráfaga de viento fresco me hace pensar, quien coño me mandaría meterme aquí! Pero sin embargo mis dos amigos bajan rápidamente y empiezan a comentar el estado del mar con gran alegría, al final se me pega a mi también y me vengo arriba!! me quito la ropa, con frío y poallando, buff!!q sufrido va ser este deporte.

Mou me da un traje y ya la cosa cambia, me lo enfundo y ya me da igual el frío y el viento,luego unas aletas y un corcho de sus primeros baños pero que para mi es como si me hubiera dejado uno de competición, ya soy un corchero jujuju,no me da llegado el momento de llegar al agua y al poco tiramos para la orilla…
Llego y me tiro al agua, como si llevara toda la vida!!jajaja, me subo al corcho como si fuera una colchoneta... y ahora que??

Me dan unas breves explicaciones y empiezo a darle a los pies pero las olas hacen que avance lentamente. Cuando consigo llegar a donde esta la peña me doy cuenta que esto casca mucho (ni me lo imaginaba) a ver cuanto aguantare…
Estoy un tiempo fijándome en la gente: surferos, corcheros,tabloneros…cada uno coje la ola de una manera,pero alli estan todos esperando…y disfrutando!
Intento coger alguna pero me doy cuenta que tengo q esperar a tenerla encima,dejo pasar una,luego otra… hasta que por fin veo venir una y pataleo con toda mis fuerzas, hasta le doy con las manos y allá voy!!el mar me empuja!! joder no pensaba que se iba tan rápido!!que sensación mas buena, se sale!!


Dura poco tiempo,la ola pierde fuerza, y cuando miro para atrás todos estan lejísimos, estoy en la orilla pero me pongo en marcha rapidamente,que hay que coger otra!!
Buff volver no es tán facil, las olas hacen que me reviente nadando y cuando consigo llegar tengo q descansar un rato, Mou y mi colega me dicen que me acerque donde esta la peña y la cosa cambia, aquí tan todos juntos, pasan pegadísimos y me rajo y dejo pasar olas por miedo a jodersela a alguien...



De vez en cuando miro a Mou como coge las olas y lo alto q va alli arriba, debe ser la ostia ir ahí!!Mi colega Jose me da varios consejos y me fijo como hace él, ni me parezco poniendo la postura…
charlo brevemente con alguien que se ponga a mi vera, la verdad es que hay buen rollito entre la gente y relaja mucho estar ahí en medio.
y de repente viene una ola que puedo pillar, haya voy, esta vez de lado y algo más rapido y puedo disfrutar algo mas de esa sensación nueva pero alguien pasa cerca y me aparto por si acaso. De nuevo estoy cerca de la orilla,vuelta a remontar,pero con mas ganas aun aunque esta vez, una serie hace que tenga que hacer un esfuerzo enorme,me siento roto y el cuello me escuece,con la siguiente ola me dejo llegar a la orilla… y me tiro en la arena,buff por hoy llega…me dedico a ver a mis dos amigos uno con el corcho y otro que el tablón, cada uno su estilo pero los dos cojen la ola de principio a fin,que wapo.
En una de esas olas Mou acaba en la orilla y me dice que me meta,le digo que estoy reventado pero insiste y me convence, echo a correr y me tiro al agua, me explica como coger las olas,”hacer el pato” y con un poco de ayuda llego a donde esta el resto de la peña, otra vez en el meollo,pasa un largo tiempo sin que ninguna ola que me sirva y ya cuando estaba pensando volver a la orilla viene "mi ola", pataleo fuerte, me olvido del cansancio y noto que esta vez va ser diferente,estoy muy arriba!!!veo algunos surferos allá abajo,esto deber ser estar en el pico!!

Empiezo a acelerar como en una montaña rusa,cada vez mas rapido dejo a un tio a mi derecha,luego otro,tres,cuatro, voy mangadisimo!!!me agarro fuerte porque la tabla bota mucho,
joder!!!!!
Cada vez mas!!!!intento parar no quiero volver a nadar desde la orilla,me giro pero no sirve de nada,no hay forma de parar,voy de lado y agarrandome como puedo, paso al lado de un tio que me mira con cara rara,debe estar pensando ¿que hace este chaval?
y la ola se acaba…
Buff!!!para recordarlo!!,cojo fuerzas y vuelvo a junto la gente con ganas de decir visteis esa ola??!!!pero me contengo quizás por verguenza, quizás por no hacer el ridículo,cojo alguna ola mas con gran entusiasmo,pero ninguna supera a "mi ola"
Al final el cuerpo pasa factura y me dan tirones asi que me voy a la orilla y al poco vuelven mis dos amigos. Nos cambiamos para volver a casa,rascado y roto pero sin duda valio la pena por esas mil sensaciones que se sienten desde que te metes en el agua,esperas la ola hasta que la dejas atrás para volver a por otra.
Aunque sobre todo mucho que aprender,sabiendo que tendra que haber una próxima vez…"

Al viento del Sur

Al viento de Sur:

Te acercaste lentamente, alejando anticiclones asustaste a los cobardes.
Llegaste constante y bravo, llegaste aplastando martillazos contra el cielo.
Tus golpes de luz nos iluminan.

Tormentas pasajeras, tormentas que convierten la tensión en energía.
Llegaste zigzageando entre los pinos, atravesando valles, correteando desde lejos hasta llegar a nuestros mares.
Tus golpes de luz nos iluminan.

Abres el cielo y liberas las aguas.
Acaricias nuestas caras con las gotas de la vida
Conviertes las espumas, tranformado su tensión en tubulares de energía.
Tus golpes de luz nos iluminan

Olas de cristal.

Surfearé hacia ti acariciandonte,
Tu viento en mi cara,
mi cuerpo hacia tu origen,
tu brisa en mi mirada.





Muchas Gracias Fiz por las fotos. Si quereis ver más fotos del sábado y del "Free Test" de Surftech visitad:

http://surfitdk.blogspot.com/



TODO SUMA

Me gusta el surf porque siempre aprendo algo...

En esta ocasion los alisios nos han arrastrado hacia tierras portuguesas.
Protegido puerto de tempestades, reducto invencible de la revolución de los claveles, oculta al paso del tiempo, se encuentra la población de PENICHE.

Al norte: Baleal, Cantinho da Baia, Prainha, Lagido...
Al sur: Molhe leste, Supertubos, Consolaçao...

Allí lo encontré.

No recuerdo su nombre, creo que no nos presentamos.
No hizo falta.
Hablabamos con la mirada y con un inglés básico, sencillo, escaso (el mío) y otro natural, propio y comprensible (el suyo).

Era solo medio metro, apenas una espuma mecida por el viento.
El solamente fluia de principio a fin.
Nosotros lo vimos mientras jugabamos en las olas de la orilla.

Llegó el momento y el mar, en forma de pico solitario, nos presentó.

- Good waves today!
- Yes, It´s a nice day.

Tenía los ojos azules y una mirada tranquila, pausada, canas en poco pelo y una enorme sonrisa en la cara.

- Where are you from?
- I´m from Galicia. and you?
- I´m from Gales! I´m 63 years old!

El mar comenzaba a vencerle, me contó que ya llevaba 2 horas en el agua y que sus hombros ya empezaban a ser mayores. Además su mujer le estaba esperando para ir a comer y ya eran las 3 de la tarde :)

Le había visto surfear desde la orilla, era imposible apartar la mirada de su tablón amarillo y de la paz con la que fluía, desde el pico hasta que la ola decidía desaparecer entre la arena.
Era imposible dejar de observarle, como si una hipnotica espiral te mostrara sin saberlo la pura esencia del surf.

La última ola tardó, no quería equivocarse, sus hombros solo le darían una oportunidad.
Intercambiamos emociones, sencaciones "surficas"-esas que solamente podrás sentir dentro del agua en buena compañia- durante un instante no hubo tiempo, no hubo edad, durante un instante, recibimos el mismo lenguaje, supimos que desde el inicio el uno siempre fue el otro.

La ultima ola que cogió la disfrutó en soledad, desde más allá del pico hasta más allá de la orilla...


Especialmente para el y por supuesto, para todos, este poema:


Huellas en la arena,
Rocen tus labios mis mejillas, las olas serán eternas.
Corazones jóvenes de alma brava,
Cuerpos sedientos de nostalgia.

Huellas en la arena.

Los pies marcan el camino,
barcos otean el horizonte del peregrino.

Pasarán los temporales
Fluiré como un niño a mis 63 años.
Hoy vuelvo a mi país de Gales

Espero verte pronto,
Quizás otro año…
Si Dios quiere y mi corazón respira.

Tus besos en la orilla,
Perfectos tubulares de azules brisas calmas.

Huellas en la arena.

Hoy es el mismo lenguaje
Hoy tenemos la misma edad.
Hoy te miro a los ojos y entiendo que llegarás


Permítenos ser, apenas un grano de arena
Permítenos ser, apenas una chispa fría
En el medio de una estrella.

En el medio , en tu estrella,
Huellas en la arena.

Espero verte pronto

Desde el principio de los tiempos
Vendrá tu ola…

La espuma fluye mar adentro…

Hoy…
Desaparecen…
La huellas en la arena…

Inframundo

Hoy Viernes 8 de mayo, a las 20h en la sede central de Fundación Caixa Galicia, Cantón grande 21 – 24. Dará comienzo el Primer Ciclo de Conciertos Inframundo – Fundación Caixa Galicia. 5 Fechas para cinco encuentros temáticos. El precio de cada concierto es de 3€ (destinados a financiar la gala de los PRIMUS´09 – II Ed. De los Premios Inframundo de la Música - …Motivo por el cual agradeceremos especialmente vuestra asistencia). El concierto que abre el ciclo estará dedicado a la música de autor y correrá a cargo de :

- Felix Arias
- Luis Moro
- París Joel
- Cesar de Centi


informacion: www.inframundo.es

Videocartel :