Coa inocencia de ser neno, Gael preguntoulle ó seu avó:
- Avó, ¿porque es feo? Tes enrugas na cara e as nenas guapas teñen a cara lisiña.
Tras uns segundos de silencio, o avó susurroulle ó seu neto:
- Gael, cando era mozo eu tamén pensaba que a beleza era efímera; pero agora sei que a beleza é eterna.
Deronse un bico, o avó apagou a luz e retirouse o seu cuarto.
Pasados uns minutos, Gael asegurouse que o avó durmía.
Gael tiña un segredo.
En silencio acendeu a luz do seu cuarto, colleu un lapis, sacou unha pequena libreta de debaixo do colchón, abriuna e escribiu:
cando era mozo eu tamén pensaba que a beleza era efimera; pero agora sei que a beleza é eterna. O avó
- Avó, ¿porque es feo? Tes enrugas na cara e as nenas guapas teñen a cara lisiña.
Tras uns segundos de silencio, o avó susurroulle ó seu neto:
- Gael, cando era mozo eu tamén pensaba que a beleza era efímera; pero agora sei que a beleza é eterna.
Deronse un bico, o avó apagou a luz e retirouse o seu cuarto.
Pasados uns minutos, Gael asegurouse que o avó durmía.
Gael tiña un segredo.
En silencio acendeu a luz do seu cuarto, colleu un lapis, sacou unha pequena libreta de debaixo do colchón, abriuna e escribiu:
cando era mozo eu tamén pensaba que a beleza era efimera; pero agora sei que a beleza é eterna. O avó
